Strona Praworządźmy to baza wiedzy na temat kryzysu praworządności w Polsce i innych krajach Europy Środkowo-Wschodniej. W ostatnich latach niektóre z tych krajów odeszły od demokracji liberalnej z sprawą rządzących w nich populistów. W Polsce partia rządząca Prawo i Sprawiedliwość przejęła kontrolę nad niezależnymi instytucjami i organami państwowymi, w tym mediami publicznymi i Trybunałem Konstytucyjnym. Wciąż próbuje podporządkować sobie sądownictwo i media prywatne.

Inne kraje Europy Środkowo-Wschodniej borykają się z podobnymi problemami. Na Węgrzech Victor Orbán konsekwentnie buduje państwo całkowicie podporządkowane partii Fides. Węgierski system polityczny pozornie jest demokracją konstytucyjną, w której zwycięzca bierze wszystko, ale w rzeczywistości stał się nowoczesną autokracją.

Jedną z najważniejszych postaci czeskiego kryzysu rządów prawa był populista-miliarder premier Andrej Babiš. Jego partia populistyczna ANO przegrała ostatnie wybory, ale wcześniej premier przez lata wykorzystał państwo do budowania własnej pozycji finansowej i politycznej. W Bułgarii sądy, media i biznes również niszczyła korupcja i wpływy polityczne.

Dostęp do rzetelnej wiedzy potrzebnej do zrozumienia istoty kryzysu praworządności w tych krajach jest trudny. Trudno też znaleźć w jednym miejscu materiały wyjaśniające rozwój tych kryzysów od ich początków do dziś. Strona Praworządźmy jest odpowiedzią na ten problem.

Zgromadzone tu materiały w prosty i przystępny (to ważne!) sposób tłumaczą, na czym polega i jakie ma skutki proces podporządkowania polskiej partii rządzącej Trybunału Konstytucyjnego, sądów i mediów. Przedstawiamy bazę wiedzy o zmianach w państwie prawa po 2015 roku. Pokazujemy kolejne etapy kryzysu w zrozumiałych analizach, kalendariach i grafikach.

W kolejnych analizach i kalendariach opisujemy mechanizm niszczenia rządów prawa w Bułgarii, Czechach i na Węgrzech. Opisujemy rozwój autorytaryzmu w Białorusi. Opisujemy jak rozwijały się demokracje w tych wszystkich państwach, jak rozwijał się kryzys i jakie są szanse na wyjście z niego.

Analiza tych mechanizmów jest niezbędnym krokiem do budowania świadomości obywatelskiej i znalezienia odpowiednich rozwiązań, aby przeciwstawić się nieliberalnej zmianie.